Ein dag kom to ukjende menn til landsbyen min. Dei fortalte bestefar at dei kunne skaffe arbeid til jentene. Då kunne dei få pengar til ein operasjon. Eg og tre andre unge jenter i landsbyen sa ja til å bli med til utlandet, den yngste var femten år.

Mennene ordna pass til alle, og ein dag kom dei og henta oss med bil. Eg kjenner meg dum fordi eg vart med dei, men alle i landsbyen trudde mennene var snille. I begynnelsen var dei snille, og vi fekk det vi trong og ønskte oss.

Ein dag vart mennene heilt annleis. Dei gav oss tablettar som gjorde oss sløve. Vi klarte ikkje å gjere motstand då mennene gjorde stygge ting med oss. Ei av jentene vart hysterisk, og ville berre heim. Mennene drap henne. Sånn ville det gå med den som protesterte, sa dei.»

Historia om «Eva» er dessverre ikkje unik. Det er millionar av barn og ungdom som opplever det same. 

Teksten er henta frå kvinnehistorie.no

Ofte er det fattige menneske som blir utsette for menneskehandel. Det kan òg vere flyktningar. Dei kan bli lurte til å tru at alt blir betre viss dei følgjer med til eit anna land. Men ofte blir livet endå vanskelegare. No er dei ikkje lenger berre fattige. Dei har mista fridommen. Det er nokon andre som bestemmer kva dei får lov til eller ikkje.

Alle som kjøper eller sel menneske, gjer noko kriminelt. Dei som blir dømde for dette i ei rettssak, får strenge straffer.

Noreg samarbeider med andre land for å bekjempe menneskehandel.