Barberte hovud hjelpte mot spreiing av hovudlus, som egyptarane var mykje plaga av. Det er funne lus i håret til mumiar! Ein medisinsk tekst frå cirka 1550 f.Kr. skildrar ei tidleg behandling mot lus. Ein skulle laga eit varmt brygg av dadlar og vatn, så skulle ein ha det i munnen før ein spytta det ut. Om det hjelpte mot problemet, veit vi ikkje.

Dei brukte også mykje sminke. Ein trudde nemleg at sminke hadde ei magisk kraft. Menn og kvinner sminka auga med svart kol, så dei skulle likna auga til Horus. Han var ein gud som egyptarane trudde ville verna dei og gje dei god helse. I dag veit vi at fleire av ingrediensane i sminka til egyptarane faktisk verna mot bakteriar som var i Nil-området. Difor hadde dei gamle egyptarane på ein måte rett.

Egyptarane hadde ikkje så mange tre, men leire og stein var det mykje av. Difor bygde dei mest med dette. Til dømes laga dei grove murstein av å hella leire frå Nilen over i former, og tørka ho i sola. Dei fleste vanlege husa blei bygde av slike mursteinar, men ein har også funne dei i kongelege palass.

Massive steinblokkar var meir haldbare og mykje sterkare enn leiremurstein. Dei blei brukte til å byggja storslegne tempel, og til pyramidane som faraoane blei gravlagde i. Dei blei også heiste oppå kvarandre for å laga høge, tynne søyler som blir kalla obeliskar.

I steinbrota har ein funne verktøy som indikerer at egyptarane brukte trekilar, vatn og steinhamrar til å hogga stein. Ein hamra trekilane inn i sprekker i steinen, og helte vatn over. Når treverket svall opp og utvida seg, fekk det steinen til å sprekka i mindre bitar.