Mange vestlege land var redde for korleis kommunismen kunne spreie seg. Dette som følgje av den russiske revolusjonen og ei veksande arbeidarrørsle. I land som Tyskland og Italia gav denne frykta grobotn for fascisme og nazisme.

I mellomkrigstida vart fleire imperium oppløyste. Desse vart erstatta av nye nasjonalstatar. Både Storbritannia og Frankrike beheldt koloniane sine. I Nord-Amerika kom eit børskrakk i 1929. Det gjorde det vanskeleg å byggje opp landet etter 1. verdskrigen.

Leiinga i landet krangla seg imellom. Dei gjorde lite for at innbyggjarane skulle få det betre. Tyskarane ønskte seg derfor nye leiarar. Dette gjorde at Adolf Hitler fekk makta i landet. Han lova å skape endringar slik at tyskarane fekk eit betre liv. Hitler hata overklassen og kommunismen. Aller mest hata han jødane. Han meinte desse hadde mykje av ansvaret for dei dårlege tidene i Tyskland.

Hitler var nazist. Nazistane meinte at den ariske rasen var betre enn andre, og at dei ariske måtte styre verda. Dei med arisk rase var blonde, gjerne med nordisk utsjånad. Hitler meinte at den ariske rasen var overmenneske.

Nazistane var imot demokrati. Samfunnet skulle underordne seg partiet. Parti og stat var derfor ei eining. Hitler ønskte å skape eit heilt nytt og sterkt Tyskland. Han kalla det for Det tredje riket. Han fjerna alle som var imot han då han fekk makta. Han sørgde for at det berre vart partiet hans som styrte.

Det hemmelege politiet, Gestapo, arresterte alle dei trudde var imot Hitler. Hitler vart diktator i Tyskland. Jødane fekk det svært dårleg i Hitlers Tyskland. Dei hadde nesten ingen rettar. Dei vart forfølgde og trakasserte heile tida, og mange vart drepne.